سالها پیش وقتی برای رفتن به دانشگاه تلاش می کردم وساعت های خود رابالا پایین می کردم که چطور هم به نوزاد دوساله ام برسم هم به امور منزل هم به کار تدریسی که در مدرسه بعهده داشتم هم دروس دانشگاه را بخوانم.

در گیرودار این فکرها بودم که مادر مهربانم پرسید که  چراکلافه ای؟

وقتی متوجه موضوع شد، گفت: نه میتونم بگم از کارت کم کن چون بهش نیاز داری. نه میتونم بگم ازدانشگاه بگذری چون برای رسیدن بهش خیلی زحمت کشیدی. نه میتونم بگم از شوهرت کمک بگیر چون اوهم برای رزق حلال داره شب وروز زحمت میکشه و درس میخونه نمیتونه خیلی بهت کمک کنه.

ولی من میتونم در یک قسمت کمکت کنم در نگهداری کودکت هستم. او را کنار من بگذار تا با فراغ بال به درس و کارت برسی.

و این بزرگترین قسمت زندگیم بود که نمیخواستم کودکم را درآن سن به مهد بسپرم لذا باخیال راحت به دانشگاه و… پرداختم

روزی که برای مرکز مشاوره ام خواستم نامی انتخاب کنم تنها اسمی که به ذهنم می آمد مادر بود چون در رسیدن من به این موفقیت نقش بی بدیلی داشت.

لذا نام مقدس او را برای مرکز مشاوره ام انتخاب کردم.

خیلی ها مخالفت کردند که نام ناآشنایی هست، سخت خوانده می‌شود تلفظش سخت است، نام تجاری نیست.

ولی من فکر میکردم من که نمی خواهم تجارت کنم.

می‌خواهم عشق و مهرورزی را گسترش دهم.

چندروز پیش  وقتی یکی از مراجعین زنگ زده بود پرسید معنی اسم مرکزتون چیه و چرایی انتخاب آنرا پرسید احساس کردم برای شماهم که چندسالی هست بامن همراهید بنویسم.

چون شماهم دیگر عضوی ازخانواده من شده اید وخوبست بدانید.