آگاهی از روش صحیح و مناسب تذکر و تنبیه کودک مسئله‌ای حائز اهمیت است که والدین باید آن را جدی بگیرند. از این رو در مقاله پیش رو به بررسی راهکارهای مختلف تربیتی می‌پردازیم. برای اینکه روش تذکر و تنبیه کودک را یاد بگیرید تا انتهای مطلب همراه ما باشید. وقتی صحبت از تذکر و تنبیه کودک می‌شود معمولاً اولین چیزی که به ذهن می‌رسد کتک زدن است. این موضوع به شدت جای بحث دارد و تقریبا اکثر متخصصان حوزه کودک با آن مخالف هستند. با وجود مورد مذکور بیشتر خانواده‌ها در سراسر جهان به شکل شدید یا خفیف فرزندان خود را اقلاً یک بار کتک زده‌اند.
فهرست مطالب
بسیاری از والدین فکر می‌کنند که کتک زدن سریع‌ترین و موثرترین راه برای تربیت و تغییر رفتارهای نادرست کودک است. در حالی که اگر کتک زدن نتیجه دهد، کاملا موقت بوده و تاثیر مثبتی در روند تربیتی کودک نمی‌گذارد. مطالعات مختلفی در این زمینه انجام شده‌اند و نشان می‌دهند که کتک زدن می‌تواند عواقب طولانی مدتی برای کودک داشته باشد. ما در این مقاله راه‌هایی که می‌توانید جایگزین کتک زدن و تنبیه بدنی کنید را به شما معرفی می‌کنیم. اما پیش از ورود به این مسئله علل سرکشی و حرف گوش نکردن کودکان را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
علل حرف گوش نکردن کودکان چیست؟
برای دانستن روش صحیح تذکر و تنبیه کودک جا دارد ابتدا علل حرف گوش نکردن کودکان را معرفی کنیم. یکی از دلایلی که ممکن است کودک شما به حرفتان گوش ندهد بیش از حد حرف زدن شماست. اگر مدام به کودک خود هشدارهای مکرر می‌دهید طبیعی است که او دیگر توجهی به حرفتان نکند. یکبار او را از عواقب کارش آگاه کنید و اگر به حرفتان گوش نکرد در عمل عواقب کارش را به او نشان دهید. سعی کنید کودک خود را تهدیدهای بی منطق نکنید. مثلا نگویید اگر اتاقت را تمیز نکنی هرگز نمی‌گذارم بیرون بروی و با دوستانت بازی کنی. کودکان متوجه تهدیدهای غیرمنطقی و غیرعملی می‌شوند. از این رو اصلا شما و تهدیدتان را جدی نمی‌گیرند. البته اشتباه والدین فقط تهدیدهای اغراق آمیز نیست.
گاهی اوقات والدین به عنوان یک روش تذکر و تنبیه کودک با او مقابله به مثل می‌کنند و فرزندشان فکر می‌کند که پدر یا مادرم دارد مرا به مبارزه دعوت می‌کند.
به عنوان والدین باید نتیجه کار فرزندتان را به او نشان دهید. والدین فقط صدایشان را بلند می‌کنند و این کار بیشتر باعث وسوسه شدن فرزندان می‌شود. جالب است بدانید که برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که فریاد زدن می‌تواند به اندازه کتک زدن بر روی فرزندان اثر منفی داشته باشد. این عمل رابطه شما و فرزندتان را در معرض خطر قرار می‌دهد و احتمال اینکه فرزندتان به حرف‌هایتان گوش دهد را کاهش خواهد داد. گاهی اوقات ریشه حرف گوش نکردن کودکان و سرکشی آن‌ها می‌تواند ناشی از برخی اختلالات مربوط به حوزه سلامت روان هم باشد. اگر همه‌ی راه‌ها را رفتید اما نتیجه نگرفتید بهتر است نزد متخصص و مشاور کودک بروید و سلامت روان فرزندتان را مورد آزمایش و بررسی قرار دهید.
چه روش هایی برای تذکر و تنبیه کودک صحیح و مناسب‌اند؟
در این قسمت به بررسی آموزه‌های پیرامون روش صحیح تذکر و تنبیه کودک می‌پردازیم. باید بدانید که هدف از تنبیه کردن فرزندتان تسلیم او نیست. شما قرار است به کودک چیزهایی را یاد دهید که بتواند برای آینده‌اش انتخاب‌های بهتری داشته باشد. اگر فرزندتان اشتباهی می‌کند به او یاد دهید که نتیجه کارش با از دست دادن یک امتیاز همراه خواهد بود. البته نباید فقط او را از یک امتیاز محروم کنید و راه جبرانی برایش باقی نگذارید. برای اینکه او بتواند از اشتباهی که کرده درس بگیرد، برایش پاداش معین کنید. بهتر است از برخی شیطنت‌های کوچک فرزند خود بگذرید و آن‌ها را نادیده بگیرید.
انتقاد مداوم در روش مناسب تذکر و تنبیه کودک جایگاهی ندارد و بی‌نتیجه است. اگر مدام به فرزندتان انتقاد کنید دیگر حرف‌هایتان برای او اهمیتی نخواهد داشت و به این شرایط و خشم شما عادت خواهد کرد. گاهی فرزندان برای اینکه چیزی را به دست آورند به ناله و شکایت روی می‌آورند. وانمود کنید که نمی‌شنوید و به طرف دیگر نگاه کنید و پاسخی ندهید. کودکان کم کم متوجه می‌شوند که باید خواسته‌هایشان را به شکل درستی به دست آورند. اگر کودک خود را کتک بزنید او یاد نمی‌گیرد که چگونه رفتار بهتری داشته باشد. با این کار فرصت یادگیری حل مسئله و مدیریت احساسات را از او خواهید گرفت. سعی کنید از رفتارهای مثبت فرزندتان تعریف و تمجید کنید و به او پیامدها و امتیازات مثبت کارش را نشان دهید. در نهایت اگر راهکارهای گفته شده جواب نداد بهتر است به جلسات مشاوره کودک مراجعه کنید.
کلام آخر
سعی ما بر این بود تا نکات مربوط به روش صحیح و مناسب تذکر و تنبیه کودک را به صورت کاربردی برایتان توضیح دهیم. والدین آگاه معمولا به دنبال یادگیری روش‌های مناسب تربیت فرزندان هستند و به آموزه‌های برگرفته شده از اطرافیان و جامعه بسنده نمی‌کنند. سعی کنید به جای استفاده از شیوه‌های سنتی تربیتی بیشتر مطالعه کنید و اطلاعات جدید به دست آورید. اگر مشکلی در تربیت فرزندان خود دارید حتما از متخصصینی که در این حوزه فعالیت دارند مشاوره بگیرید. همراهی یک مشاور خوب از سختی‌ها و نگرانی‌های این مسیر می‌کاهد و میزان اشتباهات شما را به حداقل ممکن می‌رساند.
