اعتیاد به بازی در نوجوانان

اعتیاد به بازی در نوجوانان از زمانی به اوج خود رسید، که بازی های متنوع و مهیجی زیر نظر کمپانی های بزرگ دنیا ساخته و روانه بازار شدند. با پیشرفت فناوری، بازی کودکان و نوجوانان شکل تازه ای به خود گرفت. این تغییر، تا زمانی که نوجوان به بازی های اینترنتی و کامپیوتری اعتیاد پیدا نکند مثبت تلقی می شود. اما متاسفانه بسیاری از نوجوانان سلامتی جسمی و روحی خود را به خاطر اعتیاد به بازی از دست می دهند. اعتیاد به بازی کامپیوتری، از سوی پزشکان و روانشناسان به حدی خطرناک معرفی شده است که سازمان بهداشت جهانی، آن را بیماری روانی و رفتاری معرفی کرده است. بیماری حادی که اختلالات روانی ناشی از بازی های رایانه ای را در نوجوانان به وجود آورده است.

اعتیاد به بازی در نوجوانان چیست؟

اعتیاد به بازی در نوجوانان

اولویت قرار دادن بازی کامپیوتری بر تمام کارهای روزانه و ارتباط با دیگران یک نوع اختلال رفتاری است که به اعتیاد به بازی از آن یاد می شود. این اعتیاد، دارای علائمی است که اعتیاد نوجوان را به بازی نشان می دهد. قطعا راه هایی برای پیشگیری و درمان این بیماری نیز از سوی متخصصین و روانشناسان ارائه شده اند.

والدین نوجوانان بایستی به هر مسئله و رفتاری که الگو های رفتاری و روانی نوجوان را تحت تاثیر قرار خواهند داد توجه داشته باشند. اعتیاد فقط به مواد مخدر و یا مشروبات الکلی نیست. اعتیاد به بازی، نیز ممکن است به اندازه اعتیاد به مواد مخدر خطرناک باشد. نوجوان، به شدت به این نوع بازی وابسته می شود و تحصیل، ارتباط اجتماعی و سلامت روحی و جسمی آن به مخاطره شدید می افتد. پس نباید از این بیماری غافل بود.

علائم وجود اعتیاد به بازی در نوجوانان 

در چه صورتی و با چه علائمی می توان به اعتیاد نوجوانان به بازی یقین پیدا کرد؟ در صورتی که هر یک از علائم زیر در نوجوان دیده شود می توان اعتیاد به بازی را در او تایید کرد.

  • افزایش زمان بازی کردن نوجوان ملموس ترین علائم می باشد.
  • در صورتی که نوجوان، به این بازی دسترسی نداشته باشد دچار استرس و اضطراب شدید خواهد شد.
  • در خواب و غذا خوردن نوجوان، اختلال ایجاد می شود و دلیل آن بازی کردن مداوم نوجوان است.
  • افت شدید تحصیلی و وجود آثار منفی بر روی روابط اجتماعی و مهارت های آنان دیده خواهد شد.
  • روی آوردن به بازی در زمان و مواقع حساس برای رفع اضطراب.
  • عدم پذیرش انتقاد ها و سرزنش های دیگران در مورد افزایش ساعات بازی، از علائم بارز این اعتیاد می باشد.
  • بروز مشکلات جسمی مثل، درد مچ دست، سردرد، ضعیف شدن چشم ها، کمر درد و … نیز از این علائم می باشند.

علت‌های اعتیاد نوجوانان به بازی

بی انگیزه بودن و نبود تفریحات ورزشی و سالم

پر کردن اوقات فراغت برای نوجوانان امری طبیعی است. آنان انرژی زیادی دارند و به تفریح علاقه خاصی دارند. در صورتی که تفریحی جالب و مفرح برای نوجوانان وجود نداشته باشد به بازی های رایانه ای روی می آورند. ممکن است اعتیاد نوجوانان به بازی به دلیل عدم انگیزه و یا بی حوصلگی آنان باشد.

قهرمان پنداری

تخیلات نوجوان بسیار عمیق بوده و بر همه جوانب زندگی وی تاثیر می گذارد. تصور کردن خود به جای جنگجوی قهرمانی که دنیا را نجات می دهد، یا درایور فوق العاده سرعتی که در همه مسابقات حریف ندارد رویای بسیاری از نوجوانان می باشند. آنها در محیط بازی رایانه ای، خود را در این قالب می بینند و احساس قدرت می کنند. بازی های کامپیوتری به آنها اعتماد به نفس داده و رفته رفته به این احساس وابسته می شوند.

عدم قبول مسئولیت

والدین بایستی مسئولیت هایی هر چند کوچک را به دوش فرزندان نوجوان خود بگذارند تا حس مسئولیت پذیری در آنان تقویت شود. نوجوانانی که هیچ مسئولیتی به غیر از درس خواندن ندارند ممکن است به اعتیاد های مختلفی روی بیاورد. کودک و نوجوانی که فقط درس می خوانند اوقات فراغت بیشتری دارند. در این صورت به دنبال پر کردن اوقات فراغت خود هستند. مسئولیت هایی را به نوجوان خود بسپارید که از آن لذت می برد. مثلا شستن ماشین، خرید کردن و یا آشپزی و …

روش های پیشگیری از اعتیاد نوجوانان به بازی

پیشگیری از اعتیاد نوجوانان به بازی توسط والدین و اطرافیان آنها تنها با چند راهکار ساده امکان پذیر است. قاطعیت والدین در برابر قوانینی که در خانه وضع کرده اند بسیار تاثیر گذار خواهد بود. قاطعیت با زورگویی و تهدید کردن فرق می کند. آرام بودن و عدم دریغ محبت از نوجوان و کودک ولی در عین حال بر سر حرف خود ماندن بسیار کمک کننده خواهد بود.

محدود کردن فرزندان بر پایه اصول به معنی تربیت فرزند می باشد. هرچند کودک و یا نوجوانی نباید از آزادی بیش از اندازه برخوردار باشد. والدین بایستی ساعت بازی و یا نوع بازی آنها را کنترل کنند. استفاده بی رویه از بازی ممنوع و سهل انگاری والدین در این زمینه علاوه بر ایجاد اعتیاد نوجوانان به بازی خواهد شد بلکه در آینده از هیچ مورد دیگری نمی توان نوجوانان را کنترل کرد. نوجوانان از والدین خود حرف شنوی ندارند و هر ناهنجاری را انجام خواهند داد.

درمان اعتیاد نوجوانان به بازی

اگر در هر صورت شاهد اعتیاد نوجوانان به بازی بودیم نباید آنها را به حال خود رها کنیم. احساس ضعف نشان دادن و قهر کردن با او هیچی مشکلی را حل نمی کند. صبر و حوصله والدین و مربیان در این برهه بسیار مهم است. از مشاور درخواست مشاوره شود و قدم به قدم تا رهایی نوجوانان از این بیماری بایستی همراه و همقدم او بود.

درمان اعتیاد نوجوانان به بازی و مشاوره نوجوان

به یاد داشته باشید که، نوجوانانی که وقت زیادی را به بازی اختصاص می‌دهند از پرداختن به بقیه دغدغه‌هایشان باز می‌مانند و نمی‌توانند مسائل خود را به خوبی مدیریت کنند. این موضوع می‌تواند از موارد زیادی ناشی شود و تأثیرات بدی هم برای آن‌ها داشته باشد. برای دستیابی به اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره نوجوان، می‌توانید به مطلب مشاوره نوجوان در سایت مهمید مراجعه کنید.

اعتیاد به بازی در نوجوانان

جمع بندی

اعتیاد نوجوانان به بازی در راستای اعلام سازمان بهداشت جهانی نوعی بیماری اختلال روانی و رفتاری شناخته شده است. دلیل آن خطراتی است که به جسم و روان و سلامت اجتماعی وارد می کند. فرزندان شما چه کودک چه نوجوان به بازی کامپیوتری علاقه دارند و این موضوع غیر قابل انکار است. اما با کنترل و راهکارهای لازم می توان نوجوانان را از اعتیاد به بازی نجات داد.

مطالب مرتبط

اگر می‌خواهید بدانید که به بازی اعتیاد دارید یا خیر، تست اعتیاد به بازی های ویدئویی یا رایانه ای می‌تواند به شما کمک کند:

  • افزایش زمان بازی کردن نوجوان ملموس ترین علائم می باشد.
  • در صورتی که نوجوان، به این بازی دسترسی نداشته باشد دچار استرس و اضطراب شدید خواهد شد.
  • در خواب و غذا خوردن نوجوان، اختلال ایجاد می شود و دلیل آن بازی کردن مداوم نوجوان است.
  • افت شدید تحصیلی و وجود آثار منفی بر روی روابط اجتماعی و مهارت های آنان دیده خواهد شد.
  • و …

هزینه هر جلسه با توجه به شخص مشاوره دهنده، مرکز مشاوره و … متفاوت است. مرکز مشاوره مهمید هزینه مناسبی را بابت جلسات مشاوره از مراجعان دریافت می‌کند که این هزینه از دویست هزار تومان شروع می‌شود.

  • بی انگیزه بودن و نبود تفریحات ورزشی و سالم

  • قهرمان پنداری

  • عدم قبول مسئولیت

تعداد و مدت زمان جلسات مشاوره بسته به نیاز مراجعه کننده و تشخیص مشاور مربوطه متغیر است. اما معمولاً هر جلسه مشاوره بین 45 تا 60 دقیقه طول می‌کشد.

5/5 (1 نظر)
خانم دکتر معصومه قنبری

خانم دکتر معصومه قنبری

دارای پروانه سازمان نظام به شماره: 3672 و سازمان بهزیستی و تجربه 20ساله در زمینه مشاوره
مدرس کارگاه های مهارت زندگی وخانواده. رویکرد درمانی روایت درمانی وطرحواره درمانی است.آشنایی با اصول حل تعارض بامتدهای روز دنیا، مترجم ونویسنده کتاب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *