دومین قدم برای ارزشمند بودن: پذیرفتن خود.مهمید

برای همه‌ما پیش آمده

خیلی وقت ها می شود که با آدم هایی قرار ملاقات می گذاریم، وقتی سر وقت حاضر می شویم طرف مقابلمان دیرتر می آید شاید خیلی منتظر بمانیم و با ظاهر شدن او سیلی از پاسخ ها را بشنویم:‌ شرمنده ترافیک بود خودت که می دانی.. ببخشید کمی سردرد داشتم… ببخشید این راننده آژانس مسیر را گم کرد مسیر را نمی شناخت و… نمی گویم صد در صد ولی در اکثر مواقع چه کسی دیر کرده است ؟ دومین قدم برای ارزشمند بودن پذیرفتن خودمان است.

همه در دیرکردن من مقصر بودند جز خودم

چرا نمی گویم: ببخشید من( بله خود من) این دست و آن دست کردم و دیر رسیدم؟ یکی از دلایل  دیر‌رسیدن و هزاران مانع پیرامونمان با وجود تاثیر جهان بیرون، خودمان هستیم.  می توانیم این شرایط را به موقعیت های بزرگ تری بسط بدهیم مثلا همسرم می خواهد از من جدا شود… در کارم و تحصیلم موفق نیستم… دوستان خوبی اطرافم نیستند… در تمامی موقعیت های اطرافمان سهمی را برای حضور خودمان در نظر بگیریم.بپذیریم ما بازیگر  زندگی خودمان هستیم و آن چه رخ داده چه پیروزی چه شکست خودمان هم در آن نقشی داریم.

تا زمانی که شرایطمان و نتایجش را به بیرون گره می زنیم، در حقیقت برای خودمان ارزش و جایگاهی در نظر نمی گیریم.

هر وقت در برابر سختی‌ها و مشکلات، این توانایی را پیدا کردیم که  به جای نگاه به بیرون کمی به درونمان متمرکز شویم و دلیل اتفاقات را در خودمان جستجو کنیم، می توانیم بگوییم درب خانه ارزشمندیمان را می کوبیم. مسئولیت زندگیمان را پذیرفته ایم و سهم خودمان را از زندگی پذیرفته ایم و تازه سفر خود بودن را شروع کرده ایم. من و شما ارزشمندیم و برای دیدن این ارزشمندی لازم است  خودمان را با وجود اشتباهات و بدون سرزنش بپذیریم.دومین قدم برای ارزشمند بودن، پذیرفتن خودمان  است.

جهت ارسال پیام به مرکز از طریق واتساپ کلیک کنید

مطلب قبلی ما درباره ارزشمندی را دنبال کنید: گام اول، گام سوم

اینجا با کلی مطالب مرتبط آشنا شوید