1.
والدین باید به بچه‌های خود اجازه بدهند تا هر آن چه را که می‌خواهند، انجام بدهند.
2.
اگر به مشکلات بچه‌ها توجه شود، این دردسر را به دنبال دارد که آن‌ها گستاخ‌تر شده و انتظارات بیشتری از والدین داشته باشند.
3.
بچه‌ها باید فقط از آن چه والدینشان می‌گویند، پیروی کنند، در غیر اینصورت باید تنبیه شوند.
4.
هرگاه والدین تصمیمی برای بچه‌ها بگیرند، باید حتما دلایل آن را به آن‌ها بگویند.
5.
اگر بچه‌ها نسبت به محدودیت‌های ایجاد شده در خانواده اعتراضی داشتند، والدین باید حتما با صحبت کردن، آن‌ها را قانع کنند.
6.
اگر بچه‌ها کاملا مطابق میل والدین خود رفتار کنند، در آینده حتماً افراد موفقی می‌شوند.
7.
والدین نباید در کارهای مربوط به بچه‌ها دخالت کنند، چون بچه‌ها به طور ذاتی راه خودشان را پیدا خواهند کرد.
8.
بچه‌ها باید کاری را که والدین از آن‌ها انتظار دارند را انجام دهند؛ اما اگر انتظارات والدین غیر قابل قبول بود، باید بتوانند آن را آزادانه با والدین خود مطرح کنند.
9.
وقتی والدین از بچه‌ها می‌خواهند تا آن‌ها کاری را انجام دهند، بچه‌ها باید بدون چون و چرا آن را انجام دهند.
10.
هر چند بچه‌ها تجربه کمی دارند، اما گاهی اوقات ممکن است نظر آن‌ها بهتر از نظر والدین باشد.
11.
والدین نباید بچه‌ها را در منزل محدود کنند، در عوض باید آن‌ها را آزاد بگذارند تا تمام لوازم اطراف خود را دستکاری کنند.
12.
هرگاه بچه‌ها بر خلاف میل والدین رفتار کردند، والدین باید به جای تنبیه، آن‌ها را راهنمایی کنند.
13.
والدین خیلی زود باید به بچه‌ها حالی کنند که رئیس خانواده کیست.
14.
والدین باید در تصمیم‌گیری‌های مربوط به خانواده فقط آن چه را که خواست بچه‌ها است، انجام دهند.
15.
اگر والدین رفتار و خواسته‌های بچه‌ها را محدود نکنند، بیشتر مشکلات آن‌ها حل خواهد شد.
16.
والدین باید هنگام تصمیم‌گیری در مورد مسائل و برنامه‌های خانواده، نظر بچه‌ها را دخالت دهند و از آن‌ها نیز نظر خواهی کنند.
17.
والدین باید با بچه‌هایی که با نظر آن‌ها مخالفت می‌کنند، به شدت برخورد کنند.
18.
والدین باید به بچه‌ها اجازه دهند تا خودشان در کارها تصمیم‌گیرنده باشند.
19.
شوخی و بازی کردن بچه‌ها در حضور والدین، توهین به آن‌هاست.
20.
بچه‌ها به بازی و تفریح نیاز دارند، برای این کار والدین باید به آن‌ها اجازه دهند تا هر موقعی که دلشان خواست از منزل خارج بشوند.
21.
باید به بچه‌ها اجازه داده شود که اگر فکر می‌کنند نظرشان از نظرات والدین خود بهتر است، آن را ابراز کنند.
22.
وقتی بچه‌ها مرتکب اشتباهی می‌شوند، هیچ گاه نباید آن‌ها را سرزنش کرد.
23.
اگر والدین تصمیمی برخلاف میل بچه‌ها گرفتند، باید با بچه‌ها گفتگو کنند و حتی اگر در تصمیم خود اشتباه کرده بودند، آن را بپذیرند.
24.
گاهی اوقات والدین باید با بچه‌ها سازش کنند، نه این که همیشه انتظار داشته باشند که بچه‌ها با آن‌ها راه بیایند.
25.
بچه‌ها را باید آزاد گذاشت تا خودشان همه چیز را تجربه کنند.
26.
بعضی از بچه‌ها ذاتا بد هستند و باید طوری تربیت شوند که از والدین خود بترسند.
27.
بچه‌ها وقتی بزرگ بشوند، از سخت گیری والدین خود سپاسگزاری خواهند کرد.
28.
وقتی بچه‌ها دچار مشکل و دردسر می‌شوند (کار خطایی انجام می‌دهند) باید بدانند که با مطرح کردن آن مشکل برای والدین خود، تنبیه نمی‌شوند.
29.
در مجالس و میهمانی‌ها باید بچه ها را آزاد گذاشت تا محیط اطراف خود را دستکاری کنند تا حس کنجکاوی آن‌ها ارضا شود.
30.
بچه‌ها جدی و کوشا نخواهند بود، مگر این که درباره کارهای آن‌ها سخت گیری صورت بگیرد..
