تست PHQ – 9

پرسشنامه سلامت بیمار (PHQ-9) ابزاری پرکاربرد برای ارزیابی و پایش شرایط سلامت روان، به ویژه افسردگی است. این پرسشنامه اطلاعات ارزشمندی را در اختیار متخصصان مراقبت‌های بهداشتی قرار می‌دهد که می‌تواند به راهنمایی در برنامه‌های تشخیص و درمان بیماران کمک کند. در این راهنمای جامع درباره PHQ 9 و اهمیت آن در شناسایی افسردگی بیشتر بدانید.

PHQ-9 چیست و چگونه کار می‌کند؟

تست PHQ-9

PHQ-9 یک پرسشنامه است که وجود و شدت علائم مربوط به افسردگی را اندازه گیری می‌کند. این تست شامل 9 سوال است که در مورد فراوانی و شدت چیزهایی مانند غم و اندوه، کم خلقی، از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیت‌ها، احساس بی ارزشی یا گناه و افکار آسیب رساندن به خود می‌پرسد. هر سوال در مقیاسی از 0 تا 3 بر اساس فراوانی و شدت نمره گذاری می‌شود که نمرات بالاتر نشان دهنده علائم شدیدتر است. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی از این امتیازات برای کمک به تشخیص و برنامه ریزی درمانی خود برای بیماران مبتلا به افسردگی استفاده می‌کنند.

مزایای استفاده از PHQ-9 در ارزیابی سلامت روان چیست؟

استفاده از PHQ-9 به عنوان ابزاری برای ارزیابی سلامت روان مزایای متعددی دارد. اول، این یک پرسشنامه مختصر و آسان برای اجرا است که می‌تواند تنها در چند دقیقه تکمیل شود. این امر آن را به روشی عملی و کارآمد برای غربالگری سریع تعداد زیادی از بیماران یا مراجعان در محیط‌های مختلف مراقبت‌های بهداشتی تبدیل می‌کند. دوم، سیستم امتیازدهی استاندارد شده نتایج ثابتی را ارائه می‌دهد که می‌تواند به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی کمک کند تا شدت افسردگی را به طور دقیق تشخیص داده و طبقه بندی کنند. در نهایت، استفاده منظم از PHQ-9 در طول درمان می‌تواند به پزشکان کمک کند تا تغییرات علائم را در طول زمان پیگیری کنند و برنامه‌های درمانی را بر این اساس برای نتایج بهتر تنظیم کنند. به طور کلی، PHQ-9 یک ابزار ضروری برای ارزیابی سلامت روان و مدیریت افسردگی است.

PHQ-9 چگونه می‌تواند در شناسایی افسردگی کمک کند؟

PHQ-9 یک پرسشنامه پرکاربرد برای ارزیابی علائم افسردگی در بیماران است. این به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی کمک می‌کند تا افراد را از نظر علائم رایج افسردگی غربال کنند و راهنمایی‌هایی را برای ایجاد یک برنامه درمانی مناسب ارائه می‌دهد. این پرسشنامه شامل 9 سوال است که بر شدت و فراوانی علائم مختلف افسردگی مانند احساس غم و اندوه، گناه یا از دست دادن علاقه به فعالیت‌های روزانه تمرکز دارد. این می‌تواند به عنوان یک ابزار خودشناسی یا توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در طول معاینات معمول استفاده شود. اگر فردی در PHQ-9 امتیاز بالایی کسب کند، به این معنی است که احتمال زیادی وجود دارد که علائم افسردگی را تجربه کرده و نیاز به ارزیابی یا درمان بیشتر دارد. بنابراین، PHQ-9 می‌تواند به شناسایی افسردگی و ارائه پشتیبانی به موقع به کسانی که به آن نیاز دارند کمک کند.

استفاده از نتایج PHQ-9 برای راهنمایی گزینه‌های درمانی

هنگامی که فردی پرسشنامه PHQ-9 را تکمیل کرد، می‌توان از نتایج برای راهنمایی گزینه‌های درمانی استفاده کرد. نمره 5 یا بالاتر نشان دهنده افسردگی خفیف است، در حالی که نمره 10 یا بالاتر نشان دهنده افسردگی متوسط تا شدید است. بر اساس این امتیاز، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند در مورد گزینه‌های درمانی مناسب برای بیماران خود تصمیم بگیرند. موارد خفیف ممکن است از تغییرات سبک زندگی مانند ورزش یا درمان سود ببرند، در حالی که موارد متوسط تا شدید ممکن است علاوه بر درمان نیاز به دارو داشته باشند. با استفاده از PHQ-9 به عنوان ابزاری برای ارزیابی علائم افسردگی و راهنمایی برنامه‌های درمانی، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند اطمینان حاصل کنند که بیماران، خود مراقبت‌هایی را که برای مدیریت مؤثر سلامت روان خود نیاز دارند، دریافت می‌کنند.

پیشرفت تکنولوژی استفاده موثر از PHQ-9 را آسان‌تر کرده است

به لطف پیشرفت‌های فناوری، PHQ-9 اکنون می‌تواند به صورت آنلاین تکمیل شود و مدیریت و امتیازدهی را برای متخصصان مراقبت‌های بهداشتی آسان‌تر می‌کند. به‌علاوه، برخی از کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها سوابق سلامت الکترونیکی را پیاده‌سازی کرده‌اند که بیمارانی را که ممکن است از ارزیابی‌های سلامت روان بهره‌مند شوند، از جمله PHQ-9 نشان می‌دهند. این موضوع به ساده‌سازی فرآیند ارزیابی کمک می‌کند و تضمین می‌کند که بیماران بالقوه در معرض خطر نادیده گرفته نمی‌شوند. با استفاده از فناوری در ارتباط با PHQ-9، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند به راحتی علائم افسردگی را در بیماران خود شناسایی و برطرف کنند و در نهایت منجر به نتایج بهتری برای سلامت روان شوند.

نکته: حتماً پس از انجام تست، برای تحلیل نتیجه تست خود نزد مشاور یا روانشناس بروید.

نام
ایمیل
شماره تلفن
1. 
علاقه و میل کم در انجام کارها

2. 
احساس بی انرژی بودن، افسردگی یا نا امیدی

3. 
سخت خوابیدن، پر خوابی و در خواب ماندن (اختلالات خواب)

4. 
احساس خستگی و بی انرژی بودن

5. 
بی اشتهایی و پر خوری

6. 
احساس بد نسبت به خود،احساس بازنده بودن و نا امید کردن بقیه

7. 
مشکل داشتن در تمرکز بر روی کارها مثل مطالعه یا تلویزیون دیدن

8. 
حرکت یا صحبت اهسته یا بسیار تند که بقیه متوجه شوند مثل بی قراری

9. 
افکاری مانند اینکه شما بهتر است بمیرید یا به خودتان اسیب بزنید

0/5 (0 نظر)
خانم دکتر معصومه قنبری

خانم دکتر معصومه قنبری

دارای پروانه سازمان نظام به شماره: 3672 و سازمان بهزیستی و تجربه 20ساله در زمینه مشاوره
مدرس کارگاه های مهارت زندگی وخانواده. رویکرد درمانی روایت درمانی وطرحواره درمانی است.آشنایی با اصول حل تعارض بامتدهای روز دنیا، مترجم ونویسنده کتاب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *