در این مقاله قصد داریم راجع به موضوع فکر کردن به خودکشی و علائم و هشدارهای مربوط به آن با همدیگر صحبت کنیم. خودکشی یک نوع واکنش غم انگیز به موقعیتهای استرس زا و ناراحت کننده زندگی است. اگر تا به حال فکر کردن به خودکشی به ذهن شما یا اطرافیانتان خطور کرده بهتر است به نکاتی که در ادامه بیان میکنیم دقت کافی داشته باشید. ممکن است فردی در اطراف شما باشد که نشانههای خطرناکی از افکار خودکشی در او مشاهده شود. در صورتی که این نشانهها را بشناسید، میتوانید زندگی شخص را نجات دهید. پس ما را تا انتها همراهی کنید.
اگر فکر کردن به خودکشی ذهن شما را درگیر کرده، ممکن است تصور کنید که راهی برای حل شدن مشکلات شما وجود ندارد و خودکشی تنها راهی است که به کمک آن میتوانید به دردهای خود پایان دهید. یادتان باشد همیشه و در هر شرایطی میتوانید گامهای مثبتی برای دوباره لذت بردن از زندگی بردارید. در ادامه علائم افکار مرتبط با خودکشی را بیان میکنیم.
فهرست مطالب
علائم فکر کردن به خودکشی
فکر کردن به خودکشی میتواند همواره علائمی با خود به همراه داشته باشد. از این رو بهتر است این علائم را بشناسید تا از بروز این افکار خطرناک و عملی شدن آنها برای خودتان یا دیگران پیشگیری نمایید. افرادی که به خودکشی فکر میکنند معمولا جملات خطرناکی در این مواقع به کار میبرند. مثل اینکه ای کاش به دنیا نیامده بودم یا اینکه خودم را خلاص میکنم و… . این افراد سعی دارند تا وسایل و لوازم خودکشی را به هر طریقی که شده تهیه کنند و در دسترس خود نگه دارند. زمانی که افکار خودکشی به سراغ این افراد میآید، از تماسها و تعاملات اجتماعی خودداری میکنند و تمایل زیادی به این دارند که تنها بمانند. این افراد مدام نوسانات خلقی را تجربه میکنند. برای مثال یک روز از نظر عاطفی پر شور و احساس و یک روز هم عمیقا دلسرد میشوند. رفتارهای خشن دارند و پرخاشگری میکنند.
افراد متمایل به خودکشی احساس میکنند که به دام افتادهاند و نسبت به موقعیتهای مختلف زندگی احساس ناامیدی دارند. به سراغ مصرف الکل و مواد مخدر میروند. روال عادی زندگی افراد متمایل به خودکشی از جمله الگوهای مربوط به خواب و تغذیه تغییر پیدا میکنند. این افراد کارهای مخاطره آمیز یا خود ویرانگر مثل رانندگی با سرعت زیاد و… انجام میدهند. گاهی افراد قبل از اینکه خودکشی کنند به سراغ دوستان و عزیزان خود میروند و با آنها خداحافظی میکنند. شاید این کار را به طور مستقیم انجام ندهند. با این حال صحبتهایی میکنند که اگر به آنها دقت شود نشان میدهند که انگار دیگر قرار نیست کسی آنها را ببیند. تغییرات شخصیتی مثل اضطراب شدید و آشفتگی از ویژگیهای بارز افراد مستعد برای خودکشی است.
علل و دلایل فکر کردن به خودکشی
فکر کردن به خودکشی میتواند علل مختلفی داشته باشد. بیشتر اوقات افکار خودکشی در نتیجه این هستند که فرد با موقعیت طاقت فرسایی در زندگی خود مواجه شده باشد. در چنین موقعیتهایی بسیاری از افراد کم میآورند و فکر میکنند که تنها راه نجاتشان پایان دادن به زندگی است. این افراد معمولا از آینده ناامید هستند و به جای تمرکز برای یافتن راهحلهای کارآمد به دنبال راه فرار از مشکل هستند. علاوه بر این برخی از شواهد و بررسیها نشان میدهند که تمایل به خودکشی در افرادی که قبلا سابقه خودکشی در خانواده آنها وجود داشته، بیشتر است.
هشدار های خطر خودکشی
فکر کردن به خودکشی ممکن است منجر به خودکشی کامل یا گاهی خودکشی ناموفق شود. طبق آمارها تعداد زنانی که خودکشی میکنند از مردان بیشتر است. اما چون مردان بیشتر از سلاح گرم استفاده میکنند خودکشی ناموفق کمتری را تجربه میکنند. برخی عوامل به عنوان عوامل خطر و هشدارهای خودکشی هستند که در ادامه به آنها اشاره میکنیم. اگر فرد قبلا خودکشی کرده باشد، احتمال زیادی وجود دارد که دوباره بخواهد این کار را انجام دهد تا موفق شود. کسانی که در موقعیتهایی مثل غم از دست دادن عزیزان، شکستهای عاطفی، سربازی، جدایی از همسر، مشکلات مالی و… قرار دارند بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند.
افراد معتاد به الکل و مواد مخدر به دلیل احتمال بروز رفتارهای تکانشی باید بیشتر مورد توجه و کنترل قرار گیرند. اختلالهای روانی مثل افسردگی، اختلال دو قطبی، پس از سانحه و… همگی از مواردی هستند که زنگ خطر خودکشی و افکار مرتبط با آن را به صدا در میآورند. افرادی که در خانواده مشکلات عمیق خانوادگی را تجربه میکنند یا اینکه مورد تجاوزهای جنسی قرار گرفتهاند تمایل زیادی به پایان دادن زندگی خود دارند. اقلیتهای جنسیتی و افراد دارای بیماریهای جنسی هم گاهی به دلیل واکنشهای منفی که از سوی خانواده و جامعه دریافت میکنند به خودکشی روی میآورند.
سخن پایانی
فکر کردن به خودکشی دارای عللی است و برای همه سنین ممکن است اتفاق بیفتد. از این رو توجه به علائم و هشدار های خودکشی اهمیت زیادی دارد. افرادی که این تمایلات خطرناک را دارند، باید تحت درمانهای روانی قرار بگیرند. نباید در انزوا باشند و از جامعه فاصله بگیرند. احساسات مربوط به خودکشی موقتی هستند و افراد باید بدانند که با گذشت زمان و برداشتن گامهای مثبت در جهت رشد شخصی، آنان تسکین پیدا میکنند. به این منظور مراجعه به یک روانشناس خوب ضروری است.