در مقاله پیش رو می‌خواهیم به طور کامل راجع به عدم وجود از خود گذشتگی در بین اعضای خانواده با همدیگر صحبت کنیم. زندگی خانوادگی با فراز و نشیب‌های گوناگونی همراه است که نیازمند ایثار و از خودگذشتگی اعضا می‌باشد. زمانی که افراد وارد زندگی مشترک می‌شوند دیگر نمی‌توانند به صورت یک جانبه راجع به همه چیز تصمیم بگیرند. زندگی مشترک و خانوادگی نیاز به درک درستی از ایثار و از خودگذشتگی دارد. افراد با زیستن در کنار همدیگر باید برای رسیدن به اهداف مشترک تلاش کنند. در این مسیر هم لازم است تا برخی از خواسته‌ها و توقعات شخصی خود را کنار بگذارند.
فهرست مطالب
خانواده‌هایی که میان اعضای آن‌ها از خودگذشتگی و ایثار دیده نمی‌شود، با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند. در میان این خانواده‌ها آمار طلاق بسیار بیشتر از خانواده‌های دیگر است. همچنین به دلیل اختلافات زیاد احترام بین اعضا نیز از دست می‌رود. البته زمانی که از مسئله ایثار و از خودگذشتگی صحبت می‌کنیم، منظور ما شکل افراطی آن نیست. همان قدر که عدم از خود گذشتگی در خانواده آسیب زننده است، شکل افراطی آن هم پیامدهای منفی زیادی دارد. ایثار و گذشت در مفهومی متعادل و میانه می‌تواند روابط میان اعضای خانواده را بهبود ببخشد. در واقع منظور ما این است که اعضا خودکامگی را کنار بگذارند و دیگران را قربانی بی چون و چرای خواسته‌ها و امیال خود نکنند.
از خود گذشتگی چه پیامدهایی دارد؟
عدم وجود از خود گذشتگی در بین اعضای خانواده همانطور که اشاره کردیم مسئله‌ای آسیب زننده است. از این جهت در این قسمت از مقاله پیامدهای مثبت از خود گذشتگی را بررسی می‌کنیم. ازخودگذشتگی در میان اعضای خانواده موجب می‌شود تا رابطه میان افراد شادتر و طولانی‌تر شود. در واقع اگر در ارتباط میان اعضای خانواده همه اعتقادشان بر فداکاری و از خودگذشتگی باشد، روابط پایداری را با کم‌ترین میزان اختلاف تجربه می‌کنند. این موضوع در میان زوج‌هایی که زندگی مشترک خود را آغاز کرده‌اند، منجر به دوام و احساس خوشبختی و رضایت می‌شود. وقتی شخص نسبت به شریک عاطفی خود فداکاری انجام می‌دهد، به او احساس اهمیت داشتن و دیده شدن را القاء می‌کند.
البته همه‌ی روابط لایق فداکاری و از خودگذشتگی نیستند. برخی از مواقع در یک رابطه سمی از خودگذشتگی موجب آسیب به خود فرد می‌شود. روابط سمی باید تمام شوند و از خودگذشتگی فقط شرایط را برای سوء استفاده شریک سمی فراهم می‌کند. از خودگذشتگی به صورت افراطی در این شرایط احساس عزت نفس فرد را خدشه دار می‌کند. به نوعی حس عدم اصالت به فرد می‌دهد. گاهی فداکاری در این شرایط موازنه قدرت در میان اعضا را بهم می‌ریزد. فداکاری نباید حمل بر ضعف فرد شود و دیگری را در موضع قدرت و سلطه قرار دهد.
پیامدهای عدم وجود از خود گذشتگی در بین اعضای خانواده چیست؟
عدم وجود از خود گذشتگی در بین اعضای خانواده باعث تشدید اختلافات می‌شود. تشدید اختلافات خانوادگی نیز آثار مخربی از خود به جای خواهد گذاشت. در این بخش آسیب‌های احتمالی ناشی از عدم وجود ازخودگذشتگی در بین اعضای خانواده و تشدید اختلافات را بررسی می‌کنیم. یکی از آثار مخرب عدم فداکاری و گذشت در میان زوجین، آسیب به سلامت روانی فرزندان و اختلال در روند رشد آن‌ها است. کسانی که در خانواده‌های پر تنش رشد می‌کنند افراد پرخاشگر و در عین حال به شدت شکننده و آسیب پذیری هستند. این پیامدهای منفی می‌توانند آینده فرزندان این خانواده‌ها را تحت تاثیر قرار دهند و مانع رسیدن آن‌ها به یک زندگی مطلوب شوند.
عدم وجود ازخودگذشتگی در بین اعضای خانواده و اختلاف خانوادگی فقط زندگی فرزندان را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. بسیاری از زوج‌ها به دلیل غرور کاذب و خودخواهی بیش از حد فرصت شادی و بهبود رابطه را از همدیگر می‌گیرند. خراب شدن ارتباط عاطفی می‌تواند منجر به بروز مشکلات مربوط به حوزه سلامت شود. از طرف دیگر این افراد به دلیل اختلافات شدید دیگر نمی‌توانند روی اهداف شخصی خود متمرکز باشند. بسیاری نیز در این شرایط شغل خود را از دست می‌دهند و مشکلات جدیدی برای خود ایجاد می‌کنند.
راهکارهای بهبود روابط خانوادگی چیست؟
عدم وجود از خود گذشتگی در بین اعضای خانواده همانطور که اشاره کردیم پیامدهای منفی زیادی دارد. در این بخش راهکارهای بهبود روابط خانوادگی را مورد بررسی قرار می‌دهیم. اعضای خانواده باید همدیگر را به عنوان یک کل منسجم در نظر بگیرند و فردیت را کنار بگذارند. در واقع خانواده جای کینه توزی نیست و به جای بحث‌های بیهوده باید به شناسایی مشکل و پیدا کردن راه‌حل مناسب پرداخت. در روابط خانوادگی احترام به طرف مقابل یک رکن اساسی است که نباید فراموش شود.
گذشت در بهبود روابط بسیار اثرگذار است و باید پذیرفت که هر انسانی ممکن است دچار یک سری خطاها و اشتباهات ناخواسته شود. بنابراین باید به جای سرزنش در چنین موقعیتی به گفت و گو پرداخت. گفت و گو باید تعاملی و کاملاً دو طرفه باشد و این فقط در صورتی است که طرف مقابل احساس کند که گوش شنوایی پذیرای صحبت‌های او است. مسئولیت پذیری نباید فراموش شود و در واقع هر کس باید سهم خود را در بروز مشکلات بپذیرد. این پذیرش نشان دهنده ضعف فرد نیست و کاملاً برعکس از عزت نفس او و حس مسئولیت پذیری و احترام به حقوق دیگران ناشی می‌شود.
همچنین مراجعه به مشاوره خانواده و عمل به توصیه‌های او هم می‌تواند در بهبود روابط خانوادگی کمک کننده باشد.
سخن پایانی
همانطور که در این مقاله بیان شد از خود گذشتگی و گذشت بین اعضای خانواده می‌تواند باعث بهبود روابط در خانواده شود و عدم وجود از خود گذشتگی بین اعضای خانواده می‌تواند بسیار مضر باشد و حتی خانواده را به نابودی بکشاند. توصیه این است که با راهکارهای گفته شده برای ایجاد گذشت بین اعضای خانواده تلاش شود.
